Duurzaamheidsverslaggeving

Uit Auditpedia
Article/Duurzaamheidsverslaggeving /
Ga naar:navigatie, zoeken

Duurzaamheidsverslaggeving

People, Planet and Profit
Steeds meer ondernemers zetten duurzaamheid hoog op de agenda, omdat dit tegenwoordig één van de vereisten voor bedrijven en organisaties is om het continuïteitsperspectief te kunnen handhaven.

Daar hoort uiteraard een duurzaamheidsverslag bij. Een duurzaamheidsverslag is een document waarin een bedrijf haar prestatie met betrekking tot maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) en duurzaamheid weergeeft. Hierbij gaat het om economische, ecologische als sociaal ethische aspecten, ook wel People Planet en Profit genoemd.

Introductie

Tegenwoordig verandert de manier waarop bedrijven en organisaties verantwoording afleggen over hun rol in de maatschappij in hoge tempo. Stakeholders vragen steeds meer naar niet-financiële informatie naast financiële informatie. Deze informatie wordt verzameld en wordt gepresenteerd in een duurzaamheidsverslag of een andere soort rapportage zoals onder andere integrated report, CO2-emissierapportage en social audit. Cruciaal bij zo een rapportage over niet-financiële informatie is dat bedrijven en organisaties aan kunnen tonen dat de verstrekte informatie betrouwbaar is. Het gaat niet alleen om de numerieke informatie, maar ook op de manier waarop inzicht wordt gegeven in waardecreatie op lange termijn en de vertaling hiervan naar beleid en presentaties.

Hier komt de rol van de accountant naar voren. Net als bij financiële informatie kan de accountant aangeven of de niet-financiële informatie betrouwbaar is, door het verstrekken van zekerheid (assurance) bij duurzaamheidsverslagen. Tenslotte is volgens de theorie van Limperg de accountant, de vertrouwensman van het maatschappelijk verkeer. Hierdoor dus aan te stellen als een onafhankelijke deskundige.

Toch is het niet zo simpel als het lijkt. De opname van niet-financiële informatie kan leiden tot een frauderisico voor de jaarrekeningcontrole van de accountant, namelijk het risico van Greenwashing. Hierbij doen bedrijven zich duurzamer of ‘groener’ voor dan ze daadwerkelijk zijn.


Toepassing

Om een duurzaamheidsverslag op te stellen, kan gebruik worden gemaakt van diverse richtlijnen, onder andere de Global Reporting Initiative (GRI) richtlijnen. Dit is een internationaal erkende standaard voor het opstellen van een duurzaamheidsverslag.

Andere duurzaamheidsstandaarden die gebruikt kunnen worden is het International Framework for Integrated Reporting (IIRC), de Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) of de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Voor een verdere uitleg hierover wordt doorverwezen naar het artikel: ....


Controle

Op een duurzaamheidsverslag moet een onafhankelijke controle plaatsvinden. Zoals eerder toegelicht is de rol van de accountant hierin weggelegd. Voorbeelden van internationale eisen waarmee dergelijke verslagen onafhankelijk gecontroleerd kunnen worden zijn het GRI en de AA 1000 Accountability Principles (2018).

Verdere informatie over GRI is te vinden in het artikel ‘ …’. Hieronder wordt verder ingegaan op de standaard AA1000.

AA1000 (Accountability 1000)

De standaard AA1000 werd opgericht in 1996. De herziening van deze standaard leidde tot aandacht voor specifiek vijf thema’s die in 2002 in praktijk werden gebracht: leerprocessen, vernieuwing, stakeholder engagement, kwaliteitsverzekering en beleid. Deze standaard heeft als doel om de kwaliteit van sociale en ethische accounting, auditing en rapportering te verzekeren, oftewel organisaties worden hiermee aangemoedigd tot sociaal verantwoord gedrag. Deze standaard wordt bestempeld als een processtandaard, een ondersteunend instrument voor sociale verantwoordelijkheid. De standaard AA1000 kent geen criteria of normen voor het meten van prestaties van organisatie. Met de standaard worden organisaties wel bijgestaan in: de definitie van hun doelstellingen, meten van vooruitgang, in de auditing en rapportering van prestaties en in de feedbackmechanismes. Hierbij vormen de stakeholders de belangrijkste rode draad. Met andere woorden promoot AA1000 de relatie met de werknemers en het verbetert het vertrouwen van externe stakeholder.

Verder is er een zogenaamd SA8000 (Social Accountability 8000) certificaat te verkrijgen, dit is een wereldwijd sociaal certificeringssysteem opgesteld door de voormalige Council for Economic Priorities Accrediation Agency (CEPAA), tegenwoordig ook wel Social Accountability Internaional (SAI) genoemd. Dit certificaat is opgesteld als antwoord op de groeiende interesse van de consumenten voor de werkomstandigheden op wereldwijd niveau. Stakeholders hechten een grote waarden aan de mensonwaardige omstandigheden die productie van goederen met zich meebrengen. De voorganger van SAI, CEPAA, ontwikkelde een internationale standaard waarin alle vereisten werden opgenomen waaraan een bedrijf moet voldoen om zo een SA8000 certificaat te verkrijgen. De standaard bevat transparante, meetbare en verifieerbare normen voor certificeren van prestaties van organisaties op het vlak van: kinderarbeid, verplichte arbeid, gezondheid en veiligheid, lonen, werkuren, discriminatie, disciplinaire maatregelen, vrijheid van vereniging en collectieve overeenkomsten en het managementsysteem. De certificatie gebeurt door een onafhankelijke auditor, die erkend moet worden door SAI.